Nederlandse politieke partijen zijn onwettig bezig.
“Hoe de huidige politieke partijen bezig zijn is een bedreiging voor de democratie en volstrekt in strijd met de Grondwet”, zegt Huib Poortman, de nummer 1 van lijst 14. 
Het partijenstelsel heeft in Nederland een vreemde draai gekregen. FRACTIEDISCIPLINE wordt met hoofdletters geschreven. Kamerleden stemmen vaak tegen hun geweten in of voor behoud van hun pluche stoel. Dissidente kamerleden worden publiekelijk afgemaakt en komen in eigen partij onder druk te staan.

“Je ziet het nu ook gebeuren”, zegt Poortman: “Al die fractievoorzitters bedenken ter plekke mooie kado’s voor potentiële kiezers in de verwachting (of wetenschap) dat ze die voorstellen met de “duimomhoogbeweging” door de fractie heen helpen.” Dat is democratie op zijn slechtst en minachting jegens kiezers!

Niet de fractievoorzitter, maar de achterban dient de fractie aan te sturen. Lijst 14 wil aan het laakbaar gedrag (ondergraving van de democratie) een eind maken. 

Wat is de oplossing? Wat is het alternatief?
Echte vernieuwing komt van kleine nieuwe bewegingen. Lijst 14 is zo’n vernieuwing. Geen partijmarionetten, maar volksvertegenwoordigers zoals bedoeld in de grondwet. De grondwet kent geen partijen. 

Huidige politieke cultuur vormt een bedreiging voor Nederlandse democratie
Waarom is de huidige partijpolitiek in strijd met het wezen van de democratie? 

Door Huib Poortman, Lijst 14, nr. 1

In bijna alle, zeker in grote fracties heerst fractiediscipline; die houdt in dat fractieleden zich bij hun stemgedrag moeten houden aan het fractiestandpunt. In het gunstigste geval wordt het standpunt door de fractie zelf bepaald, bij meerderheid van stemmen. Bij echt belangrijke onderwerpen echter wordt het standpunt door een niet democratisch controleerbare groep personen, bestaande uit partij- en fractietop, topambtenaren en -afhankelijk van het onderwerp- topmensen uit de defensiestaf, het bedrijfsleven of andere gremia, bepaald. In de praktijk houdt dat in, dat kamerleden door opdrachten van bovenaf uit te voeren, handelen in strijd met hun ambtseed of belofte. Door die eed of belofte af te leggen hebben ze zich ertoe verplicht onafhankelijk, zonder last of ruggespraak, hun werk als volksvertegenwoordiger te verrichten.

In de praktijk heeft dus een kleine groep personen, met wisselende samenstelling, de echte macht in handen. Deze groep bepaalt het beleid.

Het wordt des te ernstiger wanneer een aantal politieke partijen na de verkiezingen een gedetailleerd regeerakkoord sluit, waardoor de democratie in feite wordt vervangen door een voorgeprogrammeerd rollenspel. Beslissingen staan namelijk al van te voren vast. Deze gang van zaken, soms wel aangeduid als ‘achterkamertjespolitiek’ is in de afgelopen decennia steeds meer ingeburgerd. Kamerleden spelen dit rollenspel noodgedwongen mee, anders kunnen ze een verdere carričre en het uitzicht op mooie banen als burgemeester of Commissaris der Koningin wel vergeten.

Het komt erop neer dat een kamerlid, in plaats van volksvertegenwoordiger, gewoon een werknemer is die in opdracht van zijn werkgever handelt. 
Zo is democratie niet bedoeld!!

Contact: Huib Poortman

lijst14